My nightmare. (open) (spt)

Skypaw keek naar de rivier die zich langs de oever tegoed deed aan de regen. Misschien overstroomt hij, dan ben ik niet blij. Ik ben een geboren drypaw, ik hou helemaal niet van water. Skypaw zuchtte en liep naar de prooistapel waar het een muis uitzocht.

Firefly beet nijdig de vleugel van een erg taaie ekster af. Het beest was al oud, dat was niet moeilijk te merken. die apprentices ook! dacht ze kwaad. Ze kunnen niet eens een behoorlijke prooi onderscheiden van een oud scharminkel! ze zuchtte terwijl ze het taaie vlees zonder veel te proeven opat. Ze wist heus wel dat deze gedachten onredelijk waren, de apprentices deden heus wel hun best. Maar ze vond het gewoon irritant dat ze zelf nauwelijks tijd overhield voor dingen als rustig jagen door de extra training waarmee ze zichzelf de allersterkste warrior van het hele bos maakte. Ze hoopte stiekem op een kans haar grote kracht aan haar leader te laten zien, misschien zou Riverstar haar wel prijzen! Maar nu was ze in een vreselijk humeur. Toen ze in een verrot stuk van de ekster beet, spuugde ze het snel uit en riep; 'Verdomme! Alle apprentices zijn muizenbreinen!' ze spuugde nogmaals om de laatste restjes viezigheid uit haar bek te krijgen. Toen ze haar kop weer omhoog hield, viel haar blik op de rode apprentice, Skypaw. Direct had ze spijt van wat ze had gezegd. 'Behalve jij hoor!' zei ze snel tegen Skypaw.

'Verdomme! Alle apprentices zijn muizenbreinen!' Spuugde de oranje poes voor hem. Skypaw deinsde achteruit, bang dat Firefly zijn nagels in hem zou slaan. De zwakrode kater legde trillend de muis terug, bang dat Firefly hem zou bespotten.'Behalve jij hoor!' Zei ze snel. Skypaw keek nog steeds met angstig opengesperde ogen naar de Warrior voor hem, en liep snel weg. Opeens zag hij dat de rivier aan het smelten was, en nu moest hij kiezen: Bij Firefly gaan zitten of het water oversteken. Hij koos voor het water want, Firefly was voor hem de zus van de duivel. Skypaw kneep zijn ogen tot bange spleetjes, en sprong erin. Meteen voelde hij zich verkoeld tot op het bot, en spartelde hulpeloos met zijn poten. "HELP!" Schreeuwde hij, maar er kwam alleen een raar gerochel uit zijn keel. Nog een keer dook hij kopje onder voor het zwart werd voor zijn ogen....

Firefly keek de leerling nog even geschrokken na. Zo had ze het niet bedoeld! Nouja, ze zou later wel haar excuses aanbieden. Ze stond op, en begon de andere leerlingen te inspecteren. Nadat ze dat had gedaan, bedacht ze plots dat ze net zo goed nu de arme leerling op zou kunnen zoeken. Ze was in het bos aan het rondlopen, toen ze plots een hulpkreet hoorde. Wacht... Ze kende deze stem! Haar poten roffelden over de moerassige grond toen ze naar de rivier rende. Even zag ze een oranje vacht opduiken, waarna deze weer onder water verdween. Deze keer voor langer. Het was Skypaw. 'Houd vol!' riep Firefly naar de leerling. Ze plonsde zonder nadenken in het water, en haar sterke poten duwden het water onder haar weg. Nadat de belletjes van haar sprong waren weggedreven, keek ze om zich heen. Ah, daar zag ze een glimpje rood. Ze zwom ernaartoe, en ze zette haar tanden in Skypaw's nekvel. Ze bracht de apprentice naar boven, en sleepte hem op de kant. 'Hé, gaat het?' vroeg ze voorzichtig, terwijl ze de apprentice zachtjes tegen de neus aanduwde. Ze hoopte maar dat ze geen dood op haar geweten had... ze mocht deze apprentice eigenlijk wel.

Firefly zat bij de ingang van de medicine cat den, te wachten totdat de apprentice wakker zou worden. De medicine cat had haar verteld Skypaw niet te wekken totdat hij uit hemzelf wakker zou worden, dus dat deed ze maar. Wie weet wat er anders zou gebeuren? Plots zag ze dat de kleine kater een oog opendeed, en probeerde op te staan. Snel probeerde ze Skypaw te ondersteunen met haar kop, maar hij viel alweer terug. Geen wonder, de medicine cat had gezegd dat zijn rib gebroken was... gelukkig was zoiets niet al te erg. Het duurde gewoon even om te herstellen. 'He, kleintje!' miauwde ze vriendelijk tegen Skypaw. 'Ik zou voortaan maar niet meer in de winter gaan diepzeeduiken, lijkt me niet al te gezond...' plaagde ze hem een beetje. Een vriendelijke glimlach verscheen op haar mond.

Riverstar maakte haar dagelijkse rondje rond het camp. De grijze poes inspecteerde alle dens, maakte een praatje met de elders, keek naar de spelende kittens en de trainende apprentices, en bracht een stukje prooi naar de medicine cat en zijn apprentice. Toen ze voor de den stond met een muisje in haar bek, zag ze een rode poes in de ingang staan. Praten met een muis in je bek was niet beleefd, dus liet ze hem vallen. "Wat is hier aan de hand?", vroeg ze luid en duidelijk. Ze wrong zich langs de rode poes, Firefly, en zag een doorweekte lichtrode apprentice.