Een tengere witte kater met één geel oog en een blauw oog zat onder het afgeschoven deksel van een vuinisemmer terwijl de regen met dikke druppens viel. Zijn poten en rug gloeiden, terwijl zijn klauwen en kop ijskoud waren. Hij had dit gevoel wel vaker, vooral als het herfstweer was... Hij schudde kwaad de druppel die net op zijn kop was gevallen weg. Hij haatte dit! Hij moest verdorie zijn eigen imago verbeteren in de bloodclan, en nu kon dat niet door deze regen! Hij schrok op van een harde 'plok' op de vuilnisemmer, en direct daarna gleed de deksel met een schuivend geluid op de grond. Rainbow kon nog net wegspringen voordat de deksel op zijn staart terechtkwam. Toen hij geen beschutting meer had van de deksel voelde hij zich direct ijskoud worden van de regen en de plotseling begonnen hagel. Hij schudde zijn kop heen en weer, en liep blazend verder. Ah, fijn. Hij was nu echt geïrriteerd. En er was verdorie niemand om zijn woede op af te reageren! Hij grauwde kort en keek omhoog, naar de donkergrijze wolken.